Drie routes tot een beleidsplan: doen, denken, vieren

Waarom

Je bent aan de slag gegaan. Hoe zet je dat de komende een á twee jaar verder door? In dit hoofdstuk laten we alvast heel globaal de routes zien die mogelijk zijn. 

Die routes zijn trouwens geen voorschriften om exact te volgen: je kan ze doorsnuffelen en kiezen wat van pas komt voor jouw eigen aanpak en jouw eigen route. De routes weerspiegelen de ervaring van anderen. Die kan je benutten bij je zoektocht. Luister daarbij vooral ook naar je eigen hart.

Een echt duurzame geloofsgemeenschap is de stip op de horizon. Jaarlijks zet je één of twee verduurzamingsstappen: zo kom je er wel. Dat je op weg bent gegaan wordt al snel bevestigd door de erkenning als Groene Kerk. 

Het vieren hoort daar bij, omdat het verbindt, kracht geeft en onze hoop voedt dat het goed komt.

Informatie

Een korte karakterisering van de verschillende routes en een schema hoe deze in de loop van de tijd samenhangen en elkaar versterken. Omdat de ene route bevruchtend werkt op de andere, helpt het je flexibel te blijven in je aanpak. 

Hoe

Bij de denk-route start je een proces op. Je zet duurzaamheid op de agenda en zoekt steun om te gaan werken aan een beleidsplan. Tegelijk vraag je medewerking om af en toe in een viering aandacht te besteden aan het belang van duurzaamheid. Dit stimuleert ieders betrokkenheid en bereidheid om naar elkaar te luisteren. Ideeën vind je bij het hoofdthema Geloof en inspiratie. 

Als je medewerking krijgt voor het opstellen van een beleidsplan, doorloop je een aantal stappen met allerlei betrokkenen. Zie daarvoor het hoofdstuk over de denkroute. Aan het eind van de route staat er een beleidsplan op papier waar je geloofsgemeenschap achter staat. Het kan worden vastgesteld.  

Wellicht heb je er voor gekozen om je inzet voorlopig te beperken tot de vier-route. Door mee te werken aan vieringen over duurzaamheidsthema’s ,hou je de moed er in. Je volgt de meningsvorming in de geloofsgemeenschap. Op het moment dat ook anderen werk willen maken van duurzaamheid, bekijk je of de tijd rijp is voor de denk-route of de doe-route. 

De doe-route is het vervolg op je eerste verduurzamingsstappen. In het hoofdstuk De Doe-route lees je hoe je te werk kan gaan. Je bent telkens met enkele initiatieven bezig. Als je twee verduurzamingsstappen hebt gerealiseerd meld je je aan als Groene Kerk. 

Wat je bereikt kun je samen vieren en je bidt om een mooi vervolg. 

In je aanpak kijk je ongeveer jaarlijks op een bepaalde systematische manier naar je resultaten en naar nieuwe kansen. Langzamerhand krijg je ervaring en gaat het in jullie gesprekken met bestuurders en andere vrijwilligers steeds inhoudelijker over de keuzes waar het om draait. Geslaagde of mislukte stappen zijn aanleiding om er samen van te leren, verbeterafspraken met een commissie op papier te zetten en voor je het weet heb je al diverse visie-bouwstenen voor een beleidsplan. Een paar stappen extra en het ís er. 

Nadat een beleidsplan is vastgesteld zal dat bepalend gaan worden voor de verdere aanpak van duurzaamheid. 

Je blijft de vier-route volgen, omdat het een krachtige voedingsbodem is om door te gaan naar die stip op de horizon.   

Tips 

Aanvragen om Groene Kerk te worden is ook mogelijk als je nog geen beleidsplan hebt. Het gaat om de stappen die je hebt gezet en het voornemen voor vervolg. 

Deel zorgen en tobberij met je predikant/pastor. Hij/zij kan er wat mee in een kerkelijke viering. 

Oefen met je groep op handelen met perspectief. Dat velen nog niet meedoen is niet erg, zolang er maar voldoende wél meedoen. Wat nu druppels op een gloeiende plaat zijn, zien we later als het begin van verandering. Wie zich nu verzet tegen een bepaalde verduurzamingsstap, kan over een tijd zomaar door iets heel anders de weg van verduurzaming inslaan.